{-Τι πάει να πει "θαυμάζω";
-Θαυμάζω σημαίνει ότι αναγνωρίζεις πως είμαι ο πιο όμορφος, ο πιο καλοντυμένος, ο πιο πλούσιος κι ο πιο έξυπνος άνθρωπος του πλανήτη.
-Στον πλανήτη σου, όμως, είσαι μόνος.}
1.
Ήθελε να τον θαυμάζει εκείνη. Να τον θαυμάζει πολύ. Και να τον επαινεί. Να επαινεί την ομορφιά του, το ταλέντο του, το μυαλό του, τις επιτυχίες στη δουλειά του. Να του επιβεβαιώνει διαρκώς αυτό το "εγώ" που φώναζε μέσα του "είμαι ο βασιλιάς του κόσμου". Ζητούσε επιβεβαίωση. Πνευματική, λεκτική, σωματική. Ζητούσε σημάδια ότι είναι αρεστός. Ότι κανείς και καμία δεν μπορούν να αντισταθούν στη γοητεία του. Ούτε εκείνη, ούτε η συνάδελφός του στο γραφείο, ούτε η περιπτερού της γειτονιάς από την οποία αγόραζε τα τσιγάρα του. Κι εκείνη δεν μπορούσε να είναι μαζί του χωρίς να τον θαυμάζει. Δεν μπορούσε να είναι με κανέναν χωρίς να τον θαυμάζει. Τότε όμως βρήκε κάποια σκόρπια μηνύματα: "περνούσα κάτω από το σπίτι κάνοντας βόλτα τον σκύλο μου και σε σκεφτόμουν", "δεν έχει τελειώσει αυτό που είχαμε" και διάφορα άλλα, αναπάντητα από την πλευρά του, αλλά σε σημεία περίοπτα, σαν τρόπαια, ώστε να του θυμίζουν ότι ναι, ήταν "ο βασιλιάς του κόσμου". Κι εκείνη δεν μπορούσε να τον επαινεί άλλο. Δεν μπορούσε να του λέει διαρκώς μπράβο. Κι όποτε έκανε το αντίθετο, εκείνος θύμωνε. Και θύμωναν και οι δύο. Γιατί εκείνη δεν τον θαύμαζε πια. Και αφού δεν τον θαύμαζε πια, δεν μπορούσε να είναι μαζί του πια.
2.
Μιλούσε για ώρες για τον εαυτό του. Για την επαγγελματική του πορεία (ή μήπως καριέρα) για το πώς έχει εξελιχθεί μέσα σε λίγα χρόνια, για το πόσο καλός θεωρείται στον χώρο του. Μέχρι και πόσα χρήματα διεκδικεί στις επαγγελματικές συμφωνίες του έλεγε. Μιλούσε για ώρες, χωρίς να της απευθύνει σχεδόν καμία ερώτηση για εκείνη. Ήταν αυτός και ο κόσμος του. Και οι αυλικοί του, οι ακροατές του. Το κοινό του. Μιλούσε σαν σε κοινό, ναι, κι ας ήταν μόνο αυτός κι αυτή στο τραπέζι. "Θέλω να με θαυμάζεις" ήταν σαν να έλεγε μέσα από όλα αυτά τα λόγια. Και ίσως αν το έλεγε απέξω του, παραλείποντας όλο αυτό το θέαμα -παράσταση ματαιοδοξίας, να είχε εκτιμηθεί τουλάχιστον η ειλικρίνειά του ή η αυτογνωσία του. Δεν το έκανε. Μιλούσε. Κι αυτή νύσταξε.
3.
Στην αρχή θαύμασε την γλυκίτητά του. Το χαμόγελό του. Την επιμονή του. Θαύμασε το θάρρος του να ξεπεράσει τα όσα φαινομενικά τους χώριζαν, και να διεκδικήσει την προσοχή της. Μετά, όταν της αφηγήθηκε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στη ζωή του, τα οικογενειακά και οικονομικά του προβλήματα, θαύμασε την αισιοδοξία και τη δύναμή του. Πέρα από αυτά δεν είχε τίποτα άλλο να θαυμάσει. Εκείνος τη θαύμαζε. Μάθαινε δίπλα της. Ζούσε πρωτόγνωρες εμπειρίες. Και για λίγο αυτό της άρεσε. Μετά δεν ήθελε άλλο θαυμασμό. Δεν ήθελε να διδάσκει κανέναν, ούτε να παρηγορεί κανέναν, ούτε να είναι "θεά" για κανέναν. Και όλα αυτά που εξαρχής θαύμασε σε εκείνον, γύρισαν κατά πάνω της, κι έγιναν βέλη που ήθελε να εκτοξεύσει πίσω σε εκείνον. Δεν ήταν πια γλυκός, ούτε διεκδικούσε. Δεν ήταν πια πονεμένος, ούτε αισιόδοξος. Όχι στα μάτια της, τουλάχιστον. Κι εκείνη ήθελε να ζει, όχι να θαυμάζει. Ήθελε να την αγαπούν, όχι να τη θαυμάζουν.
Φτάνει ο θαυμασμός. Φτάνει.
διάβασε κι άλλες ερωτικές ιστορίες
Hmmm,not what she thought she wanted.
ΑπάντησηΔιαγραφήI think we all want to admire and being admired by our love interest, but that's not enough on its own. xxxx
Διαγραφή